این تنها، نگاه مردم است ...(برای نوری زاد، عطریانفر و ابطحی عزیز)

نوری زاد را حتی حر زمانه نامیدند. آنکه در ابتدا دستگاه حاکم بر آن چشم فروبست و به ناگاه حتی حکم انفرادی برایش صادر کرد، در واقعه کارگردان و نویسنده و کارشناس فرهنگی هنری ای بود که در کیهان رفت و آمدی و در صدا و سیما منزلتی داشت. به یکباره اما نامه هایش دست به دست و دهان به دهان سکه جامعه ایران شد. او با شجاعتی مثال زدنی در برابر آن همه هجمه و ظلم دستگاه حکومتی جامه خدمت و بندگی به در کرده بود و در کنار خواهران و برادران اش فریاد آزادی خواهی سر میداد. آن طرفتر اما در دستگاه دولتی عزیزانی از این برادران و خواهران با داغ و درفش مجبور به اعتراف آنچه نبودند می شدند. شبها در تلویزیونهایمان تصویر این عزیزان نقش می بست که چقدر تکیده تر و رنجورتر از قبل شده بودند. از خود می پرسیدیم این دستگاه عریض و طویل اعتراف گیری از خود هیچگاه نخواهد پرسید، زبانشان را برای گفتن دروغ با زور به خدمت گرفته اید، با این چهرههای زرد داغ کشیده چه میکنید؟ دستگاه امنیتی اما نه خود می اندیشید و نه دیگران را صاحب اندیشه می دانست. کرد آنچه کرد و باقی ماند یک اشتباه لفظی!! ابطحی که رای موسوی را به جای 13 ، نوزده میلیون اعلام کرد و جواب عطریانفر به مهاجرانی که اگر تو هم بودی چنین می کردی و چنین می گفتی. این شخصیتهایی که در دادگاه به اعتراف مجبور شدند امروز بیرون از حصار میله ای زندان اند و آن یکی که بی هیچ داغی و درفشی جز از عذاب وجدان چنین شجاعانه لب به اعتراض گشود در زندان. اینان به شرمی از سر انسانیتشان در عزلتی خود خواسته خزیده اند و آن یکی در چهارچوبی سیمانی به اسارت گرفته شده است. از اعترافات دادگاهی چیزی نماند جز صاحبانشان که مردم بخشیدند و از نوری زاد، آزاده ای که مردم او را با نگاهشان چشم انتظارند. این همان قدرتی است که موسوی در بیانیه شماره چهارده خودش به آن اشاره می کند آنجا که می گوید : دستگاه ظاهری می تواند فرزندان انقلاب را همچون تبهکاران دستگیر کند و لباس های تحقیر آمیز بر قامتشان بپوشاند و مردم می توانند با نگاهشان از آنان قهرمان بسازند و به آنان افتخار کنند. آن اعتراف شونده ها و این آزادمردان با همه ضد و نقیضهای دیروز و امروزشان، تا با مردم اند در دیده یشان عزیزند، حتی اگر خود، به خود نصبت خائن زنند و این آن چیزی است که دستگاه ظاهری از آن بی بهره است و این فقط، تنها نگاه مردم است.
منبع : سپیده دمان