سال گذشته که میر حسین موسوی در مناظره اش با محمود احمدی نژاد به رابطه نه چندان خوشایند دولت و مراجع قم اشاره کرد، احمدی نژاد این انتقاد را نپذیرفت و گفت که رابطه این دولت با مراجع بسیار خوب است.
از خرداد ماه سال گذشته و بعد از برگزاری انتخابات پر التهاب ریاست جمهوری تنها مردم عادی کوچه و خیابان و سیاستمداران معترض به نتیجه این انتخابات نبودند که مورد بی مهری حکومت قرار می گرفتند.
تاریخ ایران اسلامی در این یک سال اخیر شاهد بیشترین حمله و هتک حرمت به لباس روحانیت است. مراجع قم که پیش از این روزگار پر فراز و نشیبی را در تاریخ سیاسی ایران به چشم دیده بودند حالا فصل جدیدی را پشت سر می گذارند که در آن با حمله کنندگان به شان و بیت مراجع، هیچ برخورد قانونی نمی شود.
حمله موتور سواران کلاه به سر به بیت آیت الله دستغیب و پاشیدن رنگ روی در منزل ایشان چندمین حمله لباس شخصی های ناشناس به بیت و مسجد ایشان و جدیدترین نمونه ازین حملات طی یک سال اخیر به روحانیت مستقل از حکومت است.
رحلت یک مرجع و آغاز بی حرمتی
رحلت آیت الله منتظری که یکی از بزرگترین پیشکسوتان معترض به حوادث بعد از انتخابات بود ، مانع از آن نشد که پس از گذشت چندین سال پس از هتک حرمت گذشته، از آفت لباس شخصی ها مصون بماند.
شب تشییع جنازه، طلاب حوزه های علمیه که با اقدامی هماهنگ با در دست داشتن عکس رهبر، مسجد اعظم را به اشغال خود در آورده بودند، با ناکامی در عدم برگزاری مراسم بزرگداشت با شعار " این همه لشکرآمده، به عشق رهبر آمده" به سوی بیت آیت الله منتظری حرکت کردند و تجمع آنان منجر به درگیری با مردم عزادار شد، بطوری که شورای تامین استان قم از فرزندان آیت الله منتظری خواست که دفتر و بیت را تخلیه کنند.
نیروهای انتظامی هر چند که توانسته بودند نظم مراسم تشییع را به خوبی برگزار کنند، در تامین امنیت بیت و دفتر آیت الله به نتیجه نرسیدند و طلاب بسیج شده از سوی محافل پنهان، آرامش را از خانواده و مردم عزادار سلب کردند.
هنوز هم مشخص نیست " عاشقان رهبر" که به بیت آیت الله منتظری حمله کردند با چه مجوزی تجمع می کنند و با کدام حقی سلاح سرد و گرم حمل می کنند و با کدامین پشتوانه حتی در برابر نیروهای انتظامی ایستادگی می کنند.
اما به خاطر حملات همین گروه " خودسر" و حمله خشونت بار آنان به مردم باعث شد تمام مراسم بزرگداشت آیت الله منتظری در شهرهای مختلف با بستن در مساجد و حسینیه ها به روی مردم لغو شود.
حوادث عاشورا ؛ چراغ سبزی برای لباس شخصی ها
حوادث عاشورا در ایران نفطه آغازی بود که افراد ناشناسی حمله به بیوت علما را در شهر های مختلف ایران آغاز کردند.
در دی ماه طرفداران دولت به دفاتر آیت الله یوسف صانعی در شهرهای مختلف ایران حمله کردند. در شهر مشهد در برابر دفتر او تجمع کردند و علیه او شعار دادند آنها با پایین آوردن تابلوی دفتر کار ، مانع از ادامه فعالیت کارکنان این دفتر شدند.
مشابه همین تجمع در برابر دفاتر او در شهرهای کرمان، گرگان، ساری و شیراز نیز تکرار شده بود.
طلاب خونین این بار در شیراز
مسجد قبا محل سخنرانی و برگزاری اغلب برنامه های آیت الله دستغیب است. مهاجمان به دفتر و بیت آیت الله دستغیب نیز حمله کردند و بعضی از کارکنان و حاضران در این دفتر را مجروح کردند.
سایت رسمی آیت الله دستغیب تاکید کرده بود که این حمله در شرایطی صورت گرفته که برخی مسئولان نظامی و انتظامی نیز در محل حضور داشتند.شاهدان عینی نیز خبر از زخمی شدن طلابی دادند که در این مسجد بودند.
یزد هم در امان نبود
بیت و دفتر حجت الاسلام محمدعلی صدوقی فرزند آیت الله محمد صدوقی (ملقب به سومين شهيد محراب) نیز در همان روزها مورد حمله قرار گرفت.
او با حکم امام خمينى به عنوان نماینده ولی فقیه در استان یزد و امام جمعه یزد منصوب شده بود. در واکنش به این حمله محمدرضا تابش نماینده مردم تبریز در نامه ای به علی لاریجانی ریاست مجلس شورای اسلامی خواستار پایان دادن به این جریانات شد.
به جرم استعفا
بیت آیت الله سید جلال الدین طاهری نیز به محاصره نیروهای امنیتی درآمد و نیروهای لباس شخصی قصد تعرض به آیت الله طاهری را داشتند که اطرافیان مانع این اقدام شدند.
آیت الله طاهری امام جمعه سابق شهر اصفهان و از جمله روحانیونی بود که در 17 تیر 1381 و با نوشتن متنی اعتراضی از این سمت استعفا کرد.
در بخشی از این استعفا نامه آمده بود:
اصل جمهوري يعني جابجايي مرتب و مكرر مديران كشور و جامعه مدني يعني نقد و انتقاد مداوم برنامه‌هاي حكومت‌‌و انقلاب يعني تأمين و تضمين خواسته‌هاي ملت كه مع‌الاسف امروز واقعيت غير از اينها است. مصلحت كشور بعيد است و آزادي كه اين سالها هر دو را به مسلخ و مقتل مي‌بينيم. هنگامي كه از وعده‌ها و قول و قرارهاي اول انقلاب ياد مي‌آورم، همچون بيد بر سر ايمان خويش مي‌لرزم.
حمله به بیوت در سالگرد انتخابات
خرداد ماه با فرا رسیدن سالگرد انتخابات در ایران و چند روز بعد از آنکه طرفداران آقای احمدی نژاد اجازه سخنرانی به نوه آیت الله خمینی را ندادند ، عده ای با حمله به دفاتر آیت الله یوسف صانعی و آیت الله حسینعلی منتظری اموال این دفاتر را تخریب کرده اند. دفتر آقای منتظری نیز پلمپ شد.
حمله به دفتر آیت الله صانعی پس از حضور مهدی کروبی، از رهبران مخالفان دولت، برای ملاقات با وی در این محل آغاز شد و عده ای از افراد جلوی منزل آقای صانعی تجمع کرده و مانع خروج آقای کروبی شدند.
بنابر تصاویری که سایت آیت الله صانعی منتشر کرد، مهاجمان تمامی وسایل دفتر را شکسته اند و هیچ چیز سالمی در دفتر دیده نمی شود. تصاویر منتشر شده نشان می دهد که حتی پنکه سقفی نیز تخریب شده است.
همزمان دفتر آیت الله منتظری گزارش کرد که "صبح روز دوشنبه 24 خرداد 15 نفر از نیروی های اطلاعات با حکم دادگاه ویژه روحانیت در محل دفتر آیت الله منتظری حضور یافته و نسبت به بازرسی و توقیف اموال تخریب شده و پلمپ دفتر [اقدام] نمودند."
فرزند آقای منتظری گفت که نیروهای لباس شخصی در "حضور و سکوت نیروهای انتظامی و گارد ویژه" و هماهنگ با آنها اموال دفتر را تخریب کردند.
احمد منتظری معتقد است که چنین برخوردهایی حتی در زمان محمدرضا پهلوی، آخرین پادشاه ایران، هم صورت نگرفته بود.
اعتراض های بی فایده
هر چند که برخی مقام های سیاسی در ایران از گرایشهای مختلف این حملات را محکوم کردند اما عملا هیچ اقدام موثری برای جلوگیری از این اقدامات صورت نگرفت.
تحلیلگران بر این باورند که مقام های امنیتی ایران که در روزهای پر التهاب بعد از انتخابات ادعا می کردند که حتی اس ام اس ها و ایمیل های خصوصی مردم را کنترل خواهند کرد تا کسی "آشوبی" برپا نکند، چگونه از کنترل کردن و شناسایی افرادی که در روز روشن ، بدون نقاب و در گروه های مشخص به بیوت مراجع حمله می کنند عاجز هستند؟
گروه های خودسری که در یکسال گذشته از حمله به بیوت مراجع تا زیر پا گذاشتن حرمت مساجد و بی حرمتی کردن به قبور علما ( قبر پدر سید محمد خاتمی) را در کارنامه خود دارند هنوز سر و کارشان با نیروهای انتظامی و امنیتی ایران نیفتاده است.
آقای خامنه ای و احمدی نژاد نیز همچنان در برابر این بی حرمتی ها سکوت کرده اند.
با این همه جامعه مذهبی ایران تکرار بی حرمتی ها به مراجع و علمای شاخص بلاد خود را پذیرا نخواهد بود .
میر حسین موسوی نیز آگاهانه به این نکته اشاره کرده است : " آیا فراموش کرده اند حمله به بیت حضرت امام (ره) بود که زمینه بر چیدن پایه های استبداد را در 15 خرداد 1342 و سپس بهمن سال 57 فراهم کرد و باز هم عبرت نمی گیرند؟"
منبع :
جرس
